ARCHIEF

vrijdag 30 december 2011

Summer nights @Sydney



Hotelkamer Sydney 30-12-2011

body board Ulladulla
Sky Tower Sydney
We moeten even graven om terug te halen wat we allemaal gedaan hebben na het laatste stukje wat we geplaatst hebben..... In Ulladulla was het een beetje regenachtig. 's Nachts regende het en overdag bewolkt met een zonnetje, maar wel lekker warm. We besloten dus om lekker te gaan bodyboarden. Heel erg leuk om te doen, maar soms kunnen die golven je best wel verrassen. Ik kreeg op een gegegeven moment zoveel water over me heen en werd zo hard tegen de bodem gesmeten, dat ik besloot dat met een boekje op het strand ook wel erg relaxed was. Surfdude Rolf was uiteraard niet uit het water te slaan. Via Kiama zijn we vervolgens naar Sydney gereden. Daar hebben we in een buitenwijk op de camping gestaan en daar moesten we onze vrienden van Europcar weer met een bezoekje vereeren om de auto te laten zien. In tegenstelling tot Nieuw Zeeland hebben we hier geen navigatiesysteem en niet zonder trots vertel ik dan ook dat ik (Gerda) ons met een paar slechte plattegronden naar Down Town Sydney heb geleid. Uiteraard was dit niet gelukt zonder de uitstekende chauffeurskunsten van Rolf :)
Kerstavond in tentje
Daarna gingen we richting New Castle. We waren een beetje bang gemaakt dat alle campings volgeboekt zouden zijn want het was inmiddels kerstavond. We vonden in een foldertje een camping waar geen campers mochten staan, dus dachten we dat dat een rustige camping zou zijn. We besloten het er maar op te gokken en er naar toe te rijden. In een gehucht "Mount White" moesten we een lange bochtige weg naar beneden die ook nog een vol met gaten en kuilen zat. Beneden aangekomen werden we aangenaam verrast door een leuke camping aan de rivier met meer dan genoeg ruimte. Prima dus! De volgende dag was het eerste kerstdag, dus op naar New Castle. We werden warm ontvangen door Mark en Dorien voor een heerlijke kerstlunch en voor het eerst sinds lange tijd een bed. Wauw een echt bed met schone lakens. Heel erg leuk om te zien waar ze wonen en om bij te kletsen, het was inmiddels zo'n 15 jaar geleden! Tweede kerstdag gingen we weer richting Sydney na een nacht in "The Entrance" en nog een nacht in Mount White. Ons tentje hebben we in Mount White achtergelaten bij een groep vrienden die daar op vakakantie waren en die ons uit nodigde om in het donker de rivier op te gaan met een speedbootje. Omdat het de laatste dagen 's nachts af en toe regende merkte we dat het een klein beetje begon te lekken, dus het grondzeil werd getransformeerd tot een extra dekzeiltje :)

after surf dinner @ Ulladalla

En nu, nu zijn we in Sydney! Eergisteren hebben we de auto ingeleverd en ons geinstalleerd in het hotel wat beschreven staat in een van de eerste stukjes op dit blog. Gisteren en vandaag hebben we de stad bekeken vanaf het water en vanuit de sky tower. Morgen is het al weer oudjaarsdag en proberen we een plaatsje te bemachtigen in het park tegenover The Harbour Bridge en The Opera House. Door de grote drukte hier betekent dit dat we daar morgen vroeg bij moeten zijn! De zomer begint nu pas echt door te komen in Australie en bedient ons (eindelijk) met warme zomer avonden!

Voor iedereen alvast een fantastisch 2012 en tot snel!!! 

maandag 19 december 2011

Surfing, Surfing......

Library, Ulladulla 19-12-2011


Het is al weer even geleden, maar daar zijn we weer met een stukje! Dit keer in de regen en vanuit Ulladulla! Na de vorige post zijn we via Nelson naar Warrnambool gereden. Daar zijn we begonnen aan de "The Great Ocean Road" een mooie weg die voor een groot gedeelte vlak langs de oceaan loopt. Daar hebben we vlakbij het meest zuidelijkste puntje van Australie koala's gezien! Heel erg gaaf; we reden richting de vuurtoren van Cape Otway en onderweg keken we omhoog naar de bomen en daar zagen we de koala's zitten. Sommige met een kleintje op hun rug, erg cool! Daarna zijn we doorgereden naar Apollo Bay. Een surfersplaatsje en daar hebben we uiteraard zelf ook gesurfd. We kregen les van een hele leuke surf dude James, dus dat was ook erg fijn :) Omdat we graag nog een keer dolfijnen wilden zien zijn we na Apollobay doorgereden naar Queenscliff en zijn daar meegeweest met een boottocht. Een leuke, niet al te grote boot met een net aan de zijkant, waar je lekker in kon relaxen. Erg leuke tocht gehad met snorkelen, niet voor iedereen overigens want zo'n beetje de helft lag te kotsen... We hebben zelfs met zeehonden gezwommen maar helaas geen dolfijnen gezien. Vanaf het net liepen een aantal lijnen het water in en daar aan kon je je voort laten slepen. Dat hebben we uiteraard ook gedaan! Daarna werd het tijd om Stoewie te bezoeken in Melbourne. Stoewie is een oudcollega van mij (Gerda) waarmee ik in Spanje heb samengewerkt. Hij heeft ons de leukste kroegen van Melbourne laten zien. Overdag hebben we haaien en puigings gezien in het Aquarium van Melbourne; echt een aanrader. Daarnaast uiteraard de stad bekeken! Na Melbourne zijn we via  Lakes Entrance doorgereden naar Durrras en nu zijn we dus in de laatste staat,  New South Wales. Helaas is het weer hier slechter en regent het hier veel. Het plan is om lekker te gaan surfen en snorkelen, aangezien je dan toch al nat wordt :)






donderdag 8 december 2011

spiegeltje spiegeltje...

Library Port Macdonnell 08-12-2011

Even snel een stukkie plaatsen voordat we weer doorgaan.

Amsterdamned at Ewens Ponds
Blue Lake
Zoals we al van plan waren een schitterende wandeling gemaakt in het vulkanisch gebied van Mount Gambier. In het gebied dat tegen de stad aan ligt zijn een aantal passive vulkanen te herkennen, deze zijn zo'n 5000 jaar geleden voor het laatst tot uitbarsting gekomen en hebben door hun aslagen, welke nu de randen (ruggen) rondom de krater vormen, gezorgd voor vruchtbare grond rondom en een schitterend landschap in het geheel. De kraters hebben zich door de jaren heen gevuld met zoet grondwater dat, tenminste dat begrepen wij, door het relatief zachte en poreuze limestone (kalksteen) omhoog  is en wordt gestuwd. Vooral "the Blue Lake" is adembenemend mooi en fungeert naast een "tourist magnet" als de drinkwatervoorziening van "Mount Gambier". Het bijzondere aan dit meer is ook dat deze van de een op de andere dag (overgang winter - zomer) van de kleur grijs naar azuur blauw verandert en vice versa. De theorie hierachter zou kunnen zijn dat door het omwarmen van het kalksteen in de zomer en het vrijkomen van kristallen, de inkomende zonnestralen op een bepaalde manier "breken" en de blauwe kleur aan het water geven. Toen wij 's ochtends een kijkje gingen nemen troffen we een spiegelstrak meer aan waarbij "the Mirror Lake" in Nieuw Zeeland een zwakke afspiegeling is! hehe hebben we toch nog ons spiegelmeer gehad!

's Avonds bij een locaal wijnboertje (kerel bleef maar lullen) een lekker flesje rood uit 2004 gehaald welke zelfs ik (Rolf) lekker vond. Dus wie weet ga ik rode wijn nog waarderen :-)

Impressie Picaninnie Ponds
Sunset Port Macdonnell
Woensdag zijn wij, nadat we een volledige snorkeluitrusting hadden gehuurd, naar de "Ewens" en de "Picaninnie" Ponds (vijvers) gereden. Dit zijn ogenschijnlijk eenvoudige en saaie vijvers waarin een reiger + tuinkabouter niet zouden misstaan. Maar...schijn bedriegt. Allereerst in de Picaninnie geprongen waarin na een 50 meter flipperen de ingang van de 40 tot 100 meter diepe Cathedral Cove is te bewonderen! Deze grot bestaat uit kalksteen ook weer gevormd door opkomend grondwater. Doorgereden naar de Ewens ponds welke bestaan uit een drietal met kleine kanaaltjes verbonden vijvers. Door de lichte stroming zwem je van de ene naar de andere vijver waartussen een schitterdende wereld van door het zonlicht gekleurde waterplanten en -leven is te bewonderen! Op de bodem van de verschillende vijvers is het opkomende grondwater ook te zien doordat zand, kalksteen en waterplanten omhoog worden gestuwd, heel erg gaaf!

Zeer voldaan doorgereden naar Port Macdonnell, een kustplaatsje waar de pinquins aan land komen en we de dag afsloten met een echte zonsondergang!

maandag 5 december 2011

Zie ginds komt de stoomboot...

Hallo hallo allemaal,

Ik brei weer aan op het voorgaande stukje van Gerda...

el capitano
Na een spectaculaire boottocht met een heuze fluitketel, ik bedoel paddle steamer over de Murray River (haha gemiddelde leeftijd was 108...en gemiddelde snelheid 8km/h) en na het avontuur van de gestolen koeltas, hadden we wel genoeg gezien van Mildura. Onze koeltas is 's avonds uit de camp kitchen gejat door 3 gassies terwijl wij er nagenoeg naast zaten! Door de L-vormige ruimte konden wij niet goed zien wat er zich bij de koelkast afspeelde maar goed zeg nou zelf, wie jat er nou een koeltas!? Als twee opgefokte toeristen (Gerda was echt niet te houden, zo kende ik haar nog niet :-P ) met onze lantaarntjes een paar straten achter de camping afgestruind op zoek naar onze koeltas. Op een gegeven moment waren we ze op het spoor doordat we onze eigen druiven, bakje met groente, pakjes drinken, etc vonden. Echter, mijn lenzen (welke ik om ze koel te houden in de koeltas bewaarde) en onze biertjes hebben we nooit meer terug gezien :-(


de Getz op de ferry naar Wellinton...

Maar goed shit happens...dus nu heb ik maar zo'n opklapbaar-opa-en-oma-zonneklepje-voor-op-de-bril gekocht hahaha, Gerda loopt nu zo'n 100m achter me. Helaas zijn hier de lenzen niet vrij verkrijgbaar bij het Kruidvat en dus te veel gedoe met nog een maandje in het verschiet.

Doorgereden naar "Wellington", neeee niet in Nieuw Zeeland natuurlijk, dat is een heel klein plaatsje net onder Adelaide. De dag daarna naar "Robe" gereden waar we voor 2 dagen de tent hebben opgezet met uitzicht over de oceaan en een steady windkracht 7 in de haringen. Heerlijk uit eten geweest, rondgelopen en een bioscoopje gepikt.

what a view!
Vandaag gearriveerd in "Mount Gambier" waar we een aantal interessante wandelingen kunnen maken rondom de meertjes hier en willen gaan snorkelen in de "Ewens" en "Picaninnie" ponds (vijvers.) Door het heldere water moet dat meer dan de moeite waard zijn. Wel eerst even een compleet duikpak huren want het schijnt echt knetter koud te zijn!

Groeten van ons!

woensdag 30 november 2011

Adelaide, Berri en Mildura

30 november 2011 Libary Mildura

Na onze laatste update zijn we naar Adelaide gereden en hebben daar de stad bekeken. Daar moesten we 26 november onze auto laten zien op de luchthaven. Beleid van Europcar. Je mag namelijk niet langer dan 30 dagen achter elkaar een auto huren, dus dan moet je tussendoor ergens je auto laten zien. Dus wij togen naar de luchthaven en eerst zouden we geen nieuwe auto krijgen en vervolgens toch wel. Nu rijden we dus in een banaan! Een knalgele Hyundai Getz. Van Adelaide zijn we doorgereden naar Berri. Berri ligt wat meer in het binnenland. Omdat de weersvoorspellingen niet zo goed waren voor de kust besloten we om eerst richting Berri en vervolgens naar Mildura te gaan. We zitten nu dus ook weer in een andere staat. (Victoria) Rolf heeft hier tijdens zijn vorige backpackers avontuur in Australië een tijdje gezeten. Morgen gaan we een boottochtje maken op de rivier en vanmiddag gaan we wijnproeven!
Geen foto's deze keer, die komen de volgende keer weer.
Groetjes van ons vanuit een warm Australië!

p.s. Fijne Sinterklaas!

donderdag 24 november 2011

Across the Nullarbor Plain


24-11-2011 Libary Port Piri

Daar zijn we weer! Het heeft even geduurd, want we hebben een tijdje zonder internet gezeten, maar we zijn weer in de bewoonde wereld!
Nadat we het laatste stukje hebben geplaatst in Busselton zijn we via Albany naar Esprerance gereden. Onderweg hebben we overnacht in Northcliffe, Bremer Bay en Albany. We hebben daar de Tree Top Walk gedaan. De bomen zijn daar zo’n 40 meter hoog en ze hebben een (wankele) stellage gebouwd zodat je tussen de toppen van de bomen door kunt lopen. Daarnaast een wandeling door de Tingle Trees, enorme bomen die hol zijn aan de onderkant. Sommige waren zo groot dat er een auto in past, erg grappig om te zien. In Northcliffe hadden we een zogenaamde ecocamping waar de kangaroes los rond lopen en we uit onze slaap zijn gehouden door luidruchtige Duitsers. In Esperance zijn we naar Natonal Park “Cape le Grand” gegaan waar we een paar dagen zijn gebleven. De camping lag aan een witte baai en er stonden veel leuke mensen. Aardig Iers stel ontmoet die twee jaar in Perth gaan wonen. No worries, wij blijven hier niet :-P ‘s Nachts hoorden we de kangaroes om de tent spoken. Omdat je natuurlijk niet alleen maar aan het strand kan gaan liggen besloten we om de “French man’s Peak” te beklimmen. Dit is een berg bestaande uit graniet in het National Park. Erg leuk om te doen en het uitzicht was fantastisch! Na de relaxte dagen moesten we weer gaan rijden omdat we 26 november de auto moeten omruilen in Adelaide. Dus afgelopen zondag zijn we aan de Nullarbor Plain begonnen. 1100 Kilometers door de middle of nowhere. Vanuit Esperance zijn we naar Norseman gereden en daar hebben we vliegennetjes gekocht voor ons gezicht. Want de vliegen die waren daar verschrikkelijk. Gelukkig viel het onderweg eigenlijk heel erg mee met de vliegen. Alleen op de eerste stop waren er erg veel, zo erg dat je op een gegeven moment als je ook maar iets voelt op je arm of been dat je gelijk slaat. Dat was in Balladonia. Daarna hebben we overnacht in Eucla. Daar viel het heel erg mee en hebben we tot laat in de avond zitten drinken en kletsen met een Australisch stel dat onderweg was naar Perth. Onderweg moesten we het verse fruit en groente wat we nog hadden inleveren, omdat je dat niet van de ene naar de andere staat mee mag nemen. We zitten nu namelijk in Zuid Australië en ze zijn erg bang dat er ziektes in het groente en fruit worden overgebracht door de zogeheten “fruit flies”. Aangekomen in Zuid Australië hebben we in Poochera overnacht. Daar was echt helemaal niets te doen en kwamen we op een oude vervallen camping terecht met de spinnen en mieren all over the place. Gisteren zijn we aangekomen in Port Piri waar we nu even een rustdag hebben en tijd om jullie weer even op de hoogte te brengen. Morgen rijden we door naar Adelaide, dus zo nog even de auto uitmesten… Dit was het even in vogelvlucht! Erg leuk om jullie reacties te lezen via de mail, sms of op deze site! Bedankt daarvoor! Groetjes uit Down Under!

p.s. Door gebrek aan tijd, ubertraag internet en een blog dat niet meewerkt staan de foto's onder de tekst. Sorry voor dit maar voordat hier de computer uit het raam vliegt laten we het maar even zo... :-)



Overspringend wild at Nullarbor Plain
 
pannekoekkies at remoted fuel station "Iron Knob"

French man Peak




Eucla


Biertjes at Lucky Bay "Cape le Grand"










Skippy met Joey in buidel

maandag 14 november 2011

Toe ga mee naar Snorkelland.......

14 november 2011

Library Busselton, 14-11-2011


Na een paar super gezellige dagen en een heerlijk etentje met Ramon en Melanie was het tijd om weer verder te gaan, want we willen natuurlijk behalve de walvissen ook wat meer van Australië zien. Omdat het in Perth ook een beetje regenachtig werd hebben we besloten om een stukje naar het noorden te rijden, richting het mooiere weer! Dus via de Indian Highway richting the Coral Coast! Klinkt goed hè? Leuke camping gevonden in Greenhead en daar een heerlijk stranddagje gehouden. Wit baaitje, snorkels op en zwemmen maar! Fantastisch. De volgende dag zijn we weer afgezakt richting het zuiden en nu zijn we in Busselton. Gisteren nog langs een plaatsje gekomen wat Donnybrook heet en waar Rolf 11 jaar geleden aan het appels plukken is geweest. Vanochtend werden we helaas weer wakker van de regen, maar het zonnetje breekt weer door en het is gelukkig niet koud! Vanmiddag rijden verder naar het zuidwesten. Een Australische simkaart voor je mobiel gaat hier lastig, dus we zijn houden gewoon onze Nederlandse nummers. We hebben alleen niet overal bereik. Groeten van ons uit Down Under!

donderdag 10 november 2011

Walvissen in Australië

Perth 10 november 2011, huis Ramon & Melanie

Afgelopen zondag zijn we aangekomen in Australië. Wat een verschil met Nieuw Zeeland. Waar Nieuw Zeeland heel mooi groen, schoon en lieflijk is, is Australië groter opgezet, ruiger en rommeliger. Maar ook droger! En dat vinden we na het vele regen in NZ heel fijn! We werden opgehaald door Ramon; een vriend van Rolf die hier zes jaar geleden met Melanie is gaan wonen met toen nog 1 kindje. Inmiddels zijn er 2 bijgekomen en is de vierde op komst. Heel erg fijn om ze (weer) te zien en kennis te maken met de kinderen. De afgelopen dagen hebben we veel tijd met elkaar doorgebracht om bij te kletsen. Daarnaast hebben we Perth bekeken en moesten we natuurlijk op jacht naar een nieuwe benzinebrander. En het was natuurlijk tijd voor de walvissentocht! Gisterochtend zijn we aan boord gegaan van een boot en na een 20 minuten varen zagen we de eerste walvissen die samen met hun kind (kalf) aan het zwemmen waren. Zo bijzonder om te zien. Want wat zijn ze groot. Tussen de 15 en 17 meter! Erg indrukwekkend! Vanavond gaan we weer gezellig eten bij Ramon en Melanie en dan is het morgen weer tijd om verder te gaan. Het weer is hier in Perth en daar onder nog een beetje wisselvallig, het idee is om een paar dagen ten noorden van Perth te vertoeven om het mooie weer mee te pakken! 

zaterdag 5 november 2011

We lost the stove!!!

Met het uitzicht over schitterende witte bergpieken in de verte zitten we in de departure lounge te wachten tot we kunnen boarden. De afgelopen dagen in Christchurch verbleven waar we nog best even moeite moesten doen om iets te vinden. Werkelijk bijna alles in het centrum van de stad aan hotels, hostels, restaurants, bedrijven, bibliotheek, musea, etc is gesloten omdat deze gebouwen door de aardbevingen constructief niet meer veilig zijn en dus moeten worden gesloopt. Het centrum is dus, behalve aannemers met sloophamers, verlaten en dit geeft een bizar beeld. Je voelt ook pas hoe groots deze nationale ramp is voor Nieuw Zeeland als je er staat, het is eigenlijk gewoon over met het centrum van Christchurch.


Vanochtend de wagen ingeleverd wat perfect ging, maar.... wat minder perfect ging was het inchecken van de bagage. We hebben namelijk een gratis (nou gratis...) toer gehad achter de douana omdat ze onze benzinestove niet vertrouwden. Deze had ik uitgespoeld maar rook nog te veel naar de benzine en zijn we dus kwijt!!!


Oke dit was het even snel, we moeten boarden!


Groeten van ons en tot ziens in Perth! 

dinsdag 1 november 2011

Schitterend sturen hier!

Lake Wanaka


Kajakken en Puigings

Library Oamaru, 01-11-2011


Waar waren we gebleven...oja de Milford Sound Highway! Lees het stuk hieronder!

Shag Point
Milford Sound

Moeraki Boulders
Na ons zeekajak avontuur was het inmiddels serieus gaan regenen (tropisch.) In de wagen gesprongen en de MFS highway weer af gereden. De afgelopen dagen veel gestuurd met tussenstops in de plaatjes "Tuapere" (gecampeerd), "Owaka" (hostel) en "Herbert" (schitterende camping midden in het bos.) Onderweg zijn we nog even gestopt in Dunedin waar we op het schiereiland "Otago Peninsula" getracht hebben de albatros te spotten, doordat het momenteel het broedseizoen is lieten deze zich helaas niet zien. Via "Shag Point" (waar wij tot dichtbij de zeehonden konden komen) en de "Moeraki Boulders" (door erosie gevormden grote ronde rotsblokken) doorgereden naar Herbert waar we vanochtend werden gewekt door een kakofonie van vogels fantastisch!


Vrijdag 28 oktober 
Milford Sound
Nadat we in Wanaka het stukje hadden gepost zijn we doorgereden naar Queenstown. Leuk plaatsje, maar we vonden het niet heel erg bijzonder. We zijn daarom maar in een ruk doorgereden naar Milford Sound. Via de Milford Sound Highway. Goede verhalen over gehoord en de weg was inderdaad erg mooi. Eigenlijk wilden we onderweg op een van de onbeheerde campings langs de weg kamperen, maar er stond helemaal niemand anders. Dus verstandig als wij zijn besloten we dat die optie te skippen en door te rijden. Uiteindelijk aangekomen in MFS maar daar was dus helemaal niets te zien of te doen tot onze grote verbazing. Op een plattegrondje zagen we tot onze opluchting dat er wel een (1) camping was (anders hadden we 120 km door de bergen terug kunnen rijden) Daar aangekomen heeft Rolf snel het tentje opgezet en ging ik koken. Maar! Nu moet je weten dat er op het Zuidereiland hele irritante kleine zwarte vliegjes (sandflies) zijn die heel gemeen bijten/prikken. Dus op een gegeven moment kwam Rolf de keuken binnen met een hele dikke bovenlip. Had zo’n klein kreng hem dus gebeten, 't zag er niet uit zijn hele kop stond er scheef van! Gelukkig was de bult de volgende dag aardig bijgetrokken.

Zaterdag 29 oktober 
Dankzij de petsel (hoofdlampje) welke Rolf voor zijn verjaardag heeft gekregen konden we om 05:30 de tent in het donker binnen een kwartier in de auto laden. We gingen namelijk kajakken! Samen met nog 5 anderen hebben we een fantastische kajaktocht gemaakt door de fjord van Milford Sound. Stel  je voor dat je in je bootje zit en voor je zie je een prachtige waterval en naast je boot springt een zeehond omhoog die een stukje met je mee zwemt en verder is het helemaal stil op een paar puigings na die aan het krijsen zijn. Nou dat hadden wij dus vanochtend. Het eerste stuk was redelijk kalm, maar hoe verder we naar de zee kwamen, des te hoger werden de golven. Maar dankzij uitstekend teamwork hebben we het droog gehouden :-)

vrijdag 28 oktober 2011

Wanky & Spanky




Library Wanaka, 28-10-2011

(voor de echt nieuwsgierige lezer of voor diegenen die gewoon niets te doen hebben op het werk, ik ben verder gegaan op het stuk van 22 t/m 25-10-2011)

Nadat ik (Rolf) de nieuwe vissen van het hostel de namen "Wanky en Spanky" had gegeven barste het rot- en onweer pas echt goed los.(De dames van de receptie vroegen mij of ik nog een originele naam wist voor de 2 net aangeschafte guppies met kom. Ik dacht tja wat zal ik nu eens zeggen...nu heten er dus 2 vissen in Nieuw Zeeland W&S haha.) De klappen van het onweer waren zo serieus dat de houten buitenmuren van onze hut stonden te schudden tegen mijn hoofd dat probeerde te slapen.

In de ochtend was het weer gelukkig opgeklaard en konden wij vol goede moed aan de Franz Jozef gletsjer guided tour beginnen. Iedereen verzameld en voorzien van de juiste outfit in de bus gestegen en naar het startpunt van de gletsjer gereden. De klim naar boven was een erg mooie en indrukwekkende tocht waar je te maken krijgt met steile klimmen en afdalingen waarbij de "grampons" (de ondergebonden spikes) een absolute noodzaak zijn en je beste vriend voor de dag (volgens de guide en dat klopte ook.) Rondom bestaat het landschap uit torenhoge watervallen welke hun oorsprong vinden in andere gletsjers, grote ijsmassa's en vooral ook veel erosie bestaande uit steen en rots die door de gletsjer worden meegenomen in zijn weg naar beneden. De tocht heeft zo'n 8 uur geduurd en was schitterend, check de foto's! 's Avonds bijgekomen in de hot pools.
 
Donderdag de wagen weer gestart en naar Wanaka gereden. Vandaag overigens een schittterde dag en wat worden de landschappen dan toch zoveel mooier hier! Super rit langs twee grote meren over een weg waarvoor je die suffe huurbak zou moeten inruilen voor een motorfiets...ach je kan niet alles hebben he.
Oja onderweg ook nog even gestopt bij het "spiegelmeer" dat volgens de vele folders een snaarstrakke weerspiegeling moet geven van de bergtoppen rondom maar wat op dat moment veel weg had van een golfslagbad...

Vannacht gekampeerd op het plaatselijke cricketveld in Luggate voor een prikkie en nu onderweg naar Queenstown en vervolgens de Milford Sound Highway.

Groeten van ons!

p.s. foto's staan niet helemaal juist (of helemaal niet..) omdat het nogal wat gedoe geeft met zoveel tekst.

zaterdag 22 oktober 
       Vanochtend werden we helaas gewekt door de regen. Razendsnel tentje afgebroken en de spullen ingepakt en in de auto gedaan en toen zijn we vertrokken vanuit Tasman. Afgezakt naar de westkust. Omdat het maar bleef regenen zijn we bij een van de vele lookoutpoints gestopt om te ontbijten. Daar was tenminste een afdakje J Je hebt hier echt heel veel punten waar je een picknickplaats hebt met een mooi uitzicht (soms iets minder mooi of geen door de regen) deze punten zijn vaak voorzien van een openbaar toilet. Alles om maar zo veel mogelijk te voorkomen dat mensen hun rommel zo maar ergens achter laten. En dat werpt zijn vruchten af, want je ziet tot nu toe bijna nergens zwerfvuil.
Bij Charleston zijn we langs de kust naar beneden gereden. Doel was de Pancakerocks en daarna een cabin op een camping om lekker te kunnen slapen en waar we lekker konden douchen en even een wasje konden draaien, want de bodem van de backpak was al te zien wat schone kleren betreft. De pancakerocks vielen een beetje tegen. Weinig verschil met de andere rotsen die in zee liggen. Of zijn we nu al verwend aan het raken door alle mooie dingen die we hier zien? Goed volgende missie. Een cabin op een leuk camping. Oei, iets lastiger dan verwacht, want alles zat vol. Dit hebben we tot nu toe nog niet meegemaakt. Meestal zijn er een stuk of 5 cabins op een camping en zijn wij de enige of misschien met een ander stel. Maar nu zat alles dus vol. Bleef dus over dat we toch maar weer de (natte) tent op gingen zetten….Of nog een stukje doorrijden. Uiteindelijk kwamen we in Hokitika uit. Daar volgden we een bordje omhoog en voor we het wisten stonden we op het terrein van een oud ziekenhuis. Een vriendelijke dame kwam ons al tegemoet en ja uiteraard had ze nog kamers. 50 dollar per kamer. Niet heel goedkoop, maar ook niet heel erg duur. We vroegen of we de kamer mochten zien en dat mocht uiteraard. We kwamen binnen in een soort woonkamer waar de beheerster haar haar aan het verven was en we kregen een rondleiding. Het was een heel erg groot gebouw met allerlei kamers. In de verschillende woonkamers stonden allerlei setjes stoelen en bankstellen. Echt een bij elkaar geraapt zooitje. De kamer die we kregen was klein maar knus. Toen we vertelden dat we ook graag een was wilden draaien zei ze dat ze dacht dat het vijf dollar was. Uiteindelijk kwamen we weer bij de beheerster uit en die vroeg 80 dollar voor twee nachten inclusief het wassen. Daar waren we heel erg blij mee. Al snel werd ons duidelijk dat we de enige twee gasten waren in het gebouw en dat de beheerder en de andere dame in een ander gebouw wonen. We hebben nu dus even een heel groot “huis”tot onze beschikking.

zondag 23 oktober
Nadat we lekker hadden uitgeslapen zijn we het stadje ingegaan. Beetje rondgekeken en wat boodschappen gedaan. Daarna terug en lekker in het zonnetje gezeten. Vanavond gaan we naar de finale van Rugby kijken. NZ tegen Frankrijk. Daarna nog even naar een grot vlakbij om Glowworms te bekijken!

maandag 24 oktober
Rustig aan gedaan. We zijn naar het informatiecenter geweest om te vragen hoe het met het weer zit en om wat meer duidelijkheid te krijgen over de verschillen tussen de full day excursie van de gletsjer en de half day. Deze dame kon ons goed uitleggen dat je met de hele dag wel echt meer ziet, dus toch maar voor de hele dag gekozen. Daarnaast moeten we kiezen tussen de Frans Josef en de Fox gletsjer en gekozen voor de FJ. Waarom? Omdat je dan de Hot Pools erbij krijgt (nou ja krijgt, daar betaal je gewoon voor) en…nou ja dat is eigenlijk de reden. Er schijnt niet echt een verschil tussen de twee te zijn. We hebben de gletsjer voor woensdag geboekt, omdat het dinsdag helemaal zuur weer schijnt te worden. Daarna boodschappen gedaan, want bij de gletsjer vind je niet veel meer. Daarna doorgereden naar een plaatsje vlakbij de Gletsjer. Daar hebben we overnacht in een kamer met internet. 

dinsdag 25 oktober
Vandaag zijn we naar het Frans Jozef gereden. Het is een dorpje met eigenlijk alleen maar hotels, hostels, motels etc. Kortom echt een toeristendorp. Bij verschillende gelegenheden gevraagd wat de kamers kosten, omdat het inmiddels al weer regende dat het goot. Bij een motel was echt een ontzettend k**wijf die zich afvroeg waarom ik een motel binnenkwam om te vragen wat het koste als ik maar 50 dollar uit wilde geven voor een nacht. “Omdat er een bord stond ’only for tonight special rates’ Ze vond dat we maar naar een backpackershostel moesten en dat hebben we maar gedaan. Heel erg leuk hostel gevonden waar we nu een kamer hebben in een appartementje waar nog een andere slaapkamer is. Als het goed is komen er dus nog twee mensen, maar die hebben we nog niet gezien 21:30. het is inmiddels ook gaan onweren, dus misschien komen ze wel niet. Morgen de gletsjertocht en echt fingers crossed voor goed weer!














vrijdag 21 oktober 2011

Library Motueka, 21 oktober 2011,

Zo het is weer gelukt, internetverbinding... in een aantal plaatsen al op jacht geweest naar een internetverbinding maar dat valt hier niet altijd mee, zeker niet als het gratis mot hehe.

Dinsdag zijn we met de Ferry overgevaren van Wellington naar Picton. Mooie tocht waarbij je bij aankomst op het zuider eiland al direct tussen de verschillende schitterde eilanden van "the Marlborough Sounds" door vaart. Eindelijk ook mooi weer dus dit belooft een hoop goeds! Een paar boodschapjes gehaald en doorgereden naar het kustplaatsje "Momorangi" waar we de tent op een camping met uitzicht over de "Grove arm" baai hebben opgezet. Op het noorder eiland hebben we een excursie naar de "glow worms" grotten overgeslagen, dit tot grote ontsteltenis van Gerda :-P Maar je raad het al, op deze camping zaten ze zo'n beetje naast je tent... 

De volgende dag zijn we via een weg met een ontelbaar bochtjes naar een van de uiterste puntjes van de Sounds gereden waar we gekampeerd hebben bij de boer. Dit tussen de schapen, lammetjes, wickers (een of andere gekke vogel die als ie de kans krijgt alles van je jat) en andere vele habitanten van dit gebied. Vanuit de tent keken we uit over de "Guards Bay" (even google mappen...) en dit uitzicht was echt adembenemend! Wat een ontzettend mooi gebied zeg. De volgende ochtend gewekt door blaffende border collies en mekkerde schapen welke vakkundig van het enig grasje naar het andere werken gedreven. Vervolgens de tent ontdaan van alle schapenstront (klein minpuntje houd je altijd) en gekoerst richting Nelson waar wij de nodige info hebben ingewonnen over het "Abel Tasman" national park. Hierna nog getracht een stukje te posten maar dat lukte niet. Aan het einde van deze dag met vele bochten (ja we moesten dezelfde weg weer terug) nog slingerend de tent opgezet in het plaatsje "Tasman" aan, ja je raad het niet, de "Tasman Bay", wederom errug mooi!
Vandaag (nog steeds mooi weer trouwens) zijn wij met een watertaxi (aluminium speedboot) tot ongeveer halverwege het Abel Tasman park in de "Anchorage bay" (voor de kenners) afgezet. In een tocht van ongeveer 4 uur teruglopen hebben we ook heerlijk zitten genieten op een aantal strandjes en jaja jaja zelfs gezwommen!

Dit was 'm weer eventjes! Groeten en liefs van ons!